ارتودنسی در سن ۴۰ سالگی امکان پذیر است و هیچ گونه محدودیت و عوارض خطرناکی ندارد. ارتودنسی تنها محدود به کودکان و نوجوانان نمی شود؛ بلکه افراد جوان و میانسال نیز می توانند از آن برای اصلاح موقعیت فک و دندان ها بهره ببرند. در واقع ارتودنسی نه تنها ظاهر دندان ها را بهبود می دهد، بلکه در برطرف کردن مشکلات گوارشی مرتبط با جویدن، تسهیل تکلم و جلوگیری از مشکلات جدی تر دهان و دندان نیز نقش بسزایی دارد.
- افرادی که دندان هایشان فاصله زیادی دارد و یا بسیار فشرده و متراکم است.
- افرادی که دندان هایشان کج و معوج و یا جلو عقب است.
- افرادی که می خواهند لبخندی زیبا و دندان هایی منظم داشته باشند.
- افرادی که به دلیل موقعیت نامناسب دندان هایشان دچار درد و ناراحتی در ناحیه فک شده اند.
- افرادی که در جویدن غذا مشکل دارند و به همین دلیل از مشکلات گوارشی رنج می برند.
- افرادی که به دلیل موقعیت نامناسب فک، مشکلات تنفسی دارند و یا با مشکلاتی مثل آپنه خواب مواجه هستند.
- افرادی که به دلیل موقعیت نامناسب دندان ها، در تلفظ برخی حروف و کلمات مشکل دارند.
از میان افراد واجد شرایط بالا، افرادی که از سلامت کافی برخوردارند و مبتلا به بیماری های خاصی نیستند، می توانند ارتودنسی دندان را انجام دهند. همچنین برای انجام ارتودنسی در سن ۴۰ سالگی لازم است فرد از نظر روحی آمادگی سپری کردن روند درمان را داشته و از انجام این روش، انتظارات غیرواقعی نداشته باشد.
در اولین مرحله دندانپزشک وضعیت دندان ها و فک بالا و پایین فرد را مورد بررسی قرار می دهد تا نوع و شدت ناهنجاری های احتمالی را بسنجد. در معاینه اولیه، روش رادیوگرافی بسیار موثر و کمک کننده خواهد بود.
پس از این، با توجه به وضعیت دندان ها و انتظارات فرد از مراحل ارتودنسی دندان، مناسب ترین نوع بریس انتخاب می شود. بریس های فلزی رایج ترین، به صرفه ترین و البته یکی از تاثیرگذارترین انواع بریس برای رفع ناهنجاری های شدید هستند؛ اما اگر بخواهید شخصی متوجه انجام ارتودنسی در سن ۴۰ سالگی نشود و بریس ها پنهان باشند، بریس سرامیکی، لینگوال (که در پشت دندان ها قرار می گیرد) و بریس نامرئی یا شفاف، بهتر خواهد بود. البته باید توجه داشت که قیمت بریس ها متفاوت است.
دندانپزشک بریس انتخابی را به صورت حرفه ای روی دندان ها نصب و تنظیم می کند تا فشار ایده آل وارد شود. این فشار برای اصلاح و یکدست شدن دندان ها لازم است. پس از طی شدن دوره درمان، تجهیزات ارتودنسی برداشته می شوند و فرد باید با استفاده از نگهدارنده ها فرم صحیح دندان ها را حفظ کند.
ارتودنسی دندان با اهداف متعدد و متنوعی انجام می شود. اگر هدف از ارتودنسی در سن ۴۰ سالگی، مرتب کردن و زیباسازی دندان ها باشد، این هدف در هر سنی به خوبی محقق خواهد شد؛ اما اگر هدف، اصلاح ناهنجاری های فک بالا یا پایین باشد، ممکن است نتیجه دلخواه حاصل نشود. چرا که معمولا تغییرات اسکلت فک بالا یا پایین در سنین رشد و بین ۱۰ تا ۱۴ سالگی قابل انجام هستند و پس از آن اعمال تغییرات اساسی امکان پذیر نیست.
اگر در سن ۴۰ سالگی برای رفع ناهنجاری های فکی خود مراجعه نمایید، ممکن است نیاز باشد از جراحی فک و صورت بهره ببرید تا فرم فک و دندان هایتان اصلاح شود. همچنین در سنین بالا معمولا مشکلاتی مثل تراکم استخوانی، تحلیل و بیماری لثه، سایش دندان ها و... بیشتر دیده می شوند که ممکن است روند درمان را پیچیده و طولانی تر کنند. این مشکلات معمولا نیازمند درمان های جانبی یا مراقبت های خاص هستند.
- ارتودنسی در سن ۴۰ سالگی، لبخندی زیبا و جذاب را برای فرد به ارمغان می آورد و این گونه باعث افزایش اعتماد به نفس و احساس خودشفقتی می شود. در واقع ارتودنسی تنها برای بهبود سلامت جسمانی نیست؛ بلکه بر روحیه فرد نیز تاثیر بسزایی دارد.
- انجام ارتودنسی باعث اصلاح فاصله دندان ها می شود و می توانید به خوبی فضای بین آنها را با مسواک و نخ دندان تمیز کنید. بنابراین درصد کاهش احتمال پوسیدگی دندان، ابتلا به بیماری های لثه و... بیشتر خواهد بود.
- ارتودنسی می تواند با اصلاح طرز قرارگیری فک و دندان ها، مشکلات تنفسی، طرز جویدن و مشکلات گوارشی، نحوه صحبت کردن و البته مشکلات خواب (مثل خروپف و آپنه خواب) را تا حدی بهبود دهد.
- در پی انجام ارتودنسی و اصلاح قرارگیری دندان ها، فشاری که به دندان ها وارد می شود، به صورت مساوی بین آنها توزیع خواهد شد و این، روند سایش دندان ها را کند نموده و دوام آنها را افزایش می دهد.
- انجام ارتودنسی در سن ۴۰ سالگی ممکن است کمی دشوار، پیچیده و زمانبر باشد؛ چرا که در این سن، فرد از سنین رشد فاصله زیادی گرفته و انعطاف پذیری کمتری برای پذیرش تغییرات دارد.
- تجهیزات ارتودنسی می توانند در روزهای ابتدایی باعث درد و ناراحتی در فک و صورت شوند و همچنین زخم و التهاب لثه و دیواره داخلی دهان را در پی داشته باشند.
- تورم لثه از دیگر مشکلات موقتی ارتودنسی است.
- با قرار دادن تجهیزات ارتودنسی در دهان ممکن است نتوانید بعضی حروف و کلمات را مثل قبل تلفظ کنید که البته این مورد گذرا است.
• همچنین تجهیزات ارتودنسی می توانند سبب تغییررنگ دندان ها شوند و یا تحریک پذیری آن ها نسبت به غذاهای گرم و سرد افزایش یابد.
- با وجود براکت های ارتودنسی نحوه تمیز کردن دندان ها کمی دشوار می شود؛ زیرا ممکن است ذرات غذا در بین براکت ها تجمع پیدا کنند.
- استخوان فک و ریشه دندان ممکن است در طی ارتودنسی تحلیل روند. این عارضه خود مشکلات زیادی را به همراه دارد.
با توجه به اینکه در روش ارتودنسی، با فشاری که به مرور زمان تجهیزات ارتودنسی به دندان ها وارد می کنند، موقعیت آنها اصلاح می شود، حدود ۲ الی ۳ سال زمان نیاز است تا دندان ها به فرم ایده آل خود برسند.
البته اگر فرد دچار مشکلاتی مثل بیماری لثه یا تراکم استخوانی باشد، ممکن است علاوه بر ارتودنسی لازم باشد درمان های کمکی نیز اعمال شوند که در این صورت، مدت درمان افزایش می یابد. همچنین نوع و شدت ناهنجاری دندان های فرد در مدت درمان ارتودنسی موثر است. به طور کلی بعد از معاینه و بررسی تخصصی دندان های فرد، مشخص می شود که حدودا مدت درمان چقدر خواهد بود.
ماندگاری نتیجه ارتودنسی در سن ۴۰ سالگی به میزان تخصص و مهارت دندانپزشک و همچنین رعایت دقیق مراقبت های بعد از ارتودنسی وابسته است. استفاده از نگهدارنده ها بعد از برداشتن بریس ها، کمک شایانی به حفظ نتیجه ارتودنسی می کند.
- داشتن رژیم غذایی مناسب و پرهیز از مصرف آجیل، ته دیگ، آدامس، آبنبات، پیتزا، بلال و هر غذایی که سفت و چسبناک است. همچنین در روزهای اول باید از خوردن خوراکی های رنگی مثل چای، نوشابه، رب گوجه، زعفران و... خودداری کنید. برای خوردن ساندویچ و میوه های سفت مثل سیب، آن را به تکه های کوچک تقسیم نمایید.
- استفاده از دهانشویه ضدباکتری، نخ دندان مخصوص یا واترپیک (حداقل یکبار در روز)، مسواک زدن (حداقل دو بار در روز و هر بار، دو دقیقه) از مهمترین مراقبت های بعد از ارتودنسی است.
- بعد از ارتودنسی باید به طور منظم توسط دندانپزشک ویزیت شوید و همچنین در صورت شکستگی یا شل شدن تجهیزات آن، سریعا به ایشان مراجعه کنید.
- داشتن محافظ دندان خصوصا زمانی که قصد انجام ورزش های تماسی را دارید، ضروری است.
- می توانید برای بهبود درد و ناراحتی پس از ارتودنسی از مسکن هایی مثل ژلوفن استفاده کنید. شستشوی دهان با آب و نمک می تواند به کنترل درد کمک کند.
به صورت کلی، معمولا هزینه ارتودنسی در سن ۴۰ سالگی نسبت به ارتودنسی کودکان بیشتر است؛ چراکه هرچه سن فرد، بالاتر می رود، ایجاد تغییر و اصلاحات زمانبر تر و دشوارتر خواهد بود و این موارد، موجب افزایش هزینه می شود.
اما باید توجه داشته باشید که هزینه ارتودنسی با توجه به نوع و شدت ناهنجاری، نوع ارتودنسی (بریس فلزی، سرامیکی، لینگوال و نامرئی)، مهارت و تجربه متخصص، محل مطب و... متفاوت است. اگر می خواهید از هزینه دقیق ارتودنسی در سن ۴۰ سالگی مطلع شوید، حتما در اسرع وقت به کلینیک معتبر ارتودنسی مراجعه فرمایید تا پزشک با بررسی وضعیت دندان ها تعیین کند چه میزان هزینه ای مورد نیاز است. خوب است بدانید با توجه به طولانی بودن روند درمان ارتودنسی، معمولا هزینه آن شامل یک پیش پرداخت و چند قسط می شود.
انجام ارتودنسی در سن ۴۰ سالگی هیچ محدودیتی ندارد و خطرناک نخواهد بود. همچنین این روش می تواند از بسیاری مشکلات جدی دهان و دندان جلوگیری به عمل آورد. پس با خیال راحت برای انجام آن اقدام نمایید.
کلام آخر
در نهایت، ارتودنسی در سن ۴۰ سالگی هیچ مانعی ندارد و به شرط آنکه به دست فردی متخصص و باتجربه انجام شود، می تواند با حداقل عوارض و بهترین نتایج همراه باشد. اگر از ناهنجاری های فکی و دندانی رنج می برید و حدود ۴۰ سال سن دارید، در اولین فرصت، فرآیند درمان را آغاز کنید و لذت داشتن لبخندی زیبا را تجربه نمایید.